Introductiegroep AD(H)D bij Volwassenen 2 van 3 - Neurobiologie en medicatie!

Inleiding
De tijd die er tussen twee blogs inzit wordt steeds groter, terwijl ik de laatste weken juist ontzettend veel meemaak tijdens mijn 'ontdekkingstocht' naar AD(H)D.

Dit maakt het lastig om de details te herinneren van bijvoorbeeld gevoerde gesprekken en gelezen/verzamelde informatie.

Zo ook voor de 2e groepsbijeenkomst. Hoewel deze pas acht dagen geleden is. Ik hoop zo goed mogelijk verslag te geven van deze avond.

13-8-2012 De 2e Introductiebijeenkomst
Net als de vorige week heb ik mijn Concerta een stuk later op de dag genomen. Ik had een flinke waslijst aan taken voor mijzelf opgesteld, maar ben niet heel ver gekomen. Wel wat kleine dingetjes afgehandeld (mensen bellen en reageren op mails). Hier kom ik later op terug in een ander blog.

Ik kwam wederom op tijd aan in Rotterdam hoewel het weinig scheelde. Ik had voor mijzelf een marge van ca 10 minuten ingepland. Maar om de een of andere reden (ondanks de Concerta) ben ik toch precies om 16.30 in de auto gestapt.
Ik vrat me op over de auto's die traag links bleven rijden en irriteerde me aan stoplichten die nodeloos op rood bleven staan.

De 80km-zone bij Rotterdam irriteerde me nog het meest. Vroeger deed ik een 'enkeltje Maassluis-Kralingen' in 17 minuten (ok, dit is mijn record), maar sinds de invoering van de snelheidslimiet van 80 kost het me zonder file gewoon 25 minuten.

We werden vrijwel direct opgehaald. Ik had er zin in!

Opening en terugblik
De bijeenkomst werd geopend door de twee dames van PsyQ. Er werd uitgelegd wat het doel was van de bijeenkomst (informeren over neurobiologie en medicatie) en daarna werd er gelegenheid gegeven tot het stellen van vragen over de vorige sessie.

Er kwamen (als ik het me goed herinner) niet veel vragen over de vorige week.
Ik greep mijn kans om een vraag te stellen over de bijzondere tijd van de bijeenkomsten: 17.00 uur.
Hoewel ik de laatste weken vrij gehad heb (als in: niet op hoeven draven bij een werkgever), vind ik de tijd echt te vroeg voor het comfortabele. De sessie duurt twee uur dus je eet bijvoorbeeld of vroeg of laat, daarnaast is er voor mij persoonlijk toch zo'n 45 minuten reistijd. En het is lastig om aan een werkgever uit te leggen dat je tot medio december naar een cursus moet voor je stoornis.

Het werd uitgelegd: Het heeft te maken met de kosten voor het personeel (receptie, begeleidend personeel, schoonmaak etc) . De sessies waren eerst zelfs overdag, maar dit was de beste mogelijkheid die er gegeven kon worden.

Vooralsnog staan er geen wijzigingen op de agenda voor tijden, het zou meegenomen worden op de volgende vergadering.

De voorlichting
Deze sessie zaten we in een wat groter lokaal met een interactieve projector (je kunt bijvoorbeeld op de PowerPoint tekenen).

We begonnen met de werking van de AD(H)D-hersenen. We hoorden dingen die niet echt aangenaam zijn. Zoals dat de ADHD-hersenen gemiddeld 5% kleiner zijn dan die van 'normale' mensen.
Uiteraard werd hierop gereageerd vanuit de groep.

"Gaan we dan effectiever met onze hersenen om?"

Het antwoord is ja/nee... Over het algemeen gebruiken we als mensen maar 1 tot 4 procent van onze hersenpan. ADHD komt bij mensen voor met verschillende intelligentie quotiënten. Het verschil is dus niet 'merkbaar' in intelligentie.

Ook kregen we te horen dat er in de frontale cortex minder bloeddoorstroming is (Wikipedia: De frontale kwabben spelen een rol bij het aansturen van willekeurige bewegingen. Ook zijn ze betrokken bij veel mentale functies, zoals impulsbeheersing, beoordelingsvermogen, probleemoplossing, planning, sociaal gedrag, taal (via de gebieden van Broca) en geheugen.). Het gevolg is dat enkele functies hier minder goed uitgevoerd worden.

Daarnaast is er MEER bloedstroom in de 'sensomotorische cortex'. De exacte werking van dit deel van de hersenen kan ik niet verklaren, maar dit artikel uit het NRC kan dat wel heel goed.

Tot slot blijkt er een minder goed werkende suikerstofwisseling te zijn bij AD(H)D'ers. De suikerstofwisseling is een samenwerking tussen verschillende organen die er voor zorgen dat de bloedsuikerspiegel in orde is. Ofwel, de brandstof voor het lichaam.

Misschien is het veel te gegeneraliseerd, maar ik ken een groot aantal ADHD'ers dat dagelijks Red Bull drinkt om zich maar 'prettig' te voelen (overigens weinig in de groep waarin we zaten).

Al deze 'afwijkingen' tezamen zorgen voor een verstoring van de communicatie in de hersenen.
Het verhaal van de neurotransmitters Dopamine en Noradrenaline zou ik helemaal toe kunnen lichten, maar dat vind ik zonde, de informatie is elders te vinden.

Na het behandelen van de werking van 'onze' hersenen (op een prettige manier uitgelegd in een presentatie) hebben we een korte pauze gehad en zijn we verder gegaan met het bespreken van mogelijke medicaties.

Het bleek een 'hot' item.
Acht personen en zeer verschillende ervaringen (nog niet iedereen gebruikt medicatie).
Ik vond sommige dingen pijnlijk om te horen. Tot nu toe bevalt mijn medicatie me uitstekend, maar er zijn mensen die op dezelfde medicatie (Concerta) heel anders reageren.

Klachten die ik heb (Slapeloosheid) die kwamen beperkt voor, maar sommige mensen werden er erg depressief van. Anderen veranderden in zombies.

We behandelden verschillende medicaties, ik zal hier een aparte blog aan wijden. Er werd onderscheid gemaakt in twee soorten stimulantia: Methylfenidaat en Dextro-amfetamine. De ene is een heropnameblokker, de andere stimuleert de aanmaak van dopamine.

Ook werden antidepressiva en medicatie voor bijeffecten besproken (oa Melatonine).

Ik merk in de groep dat we (ondanks dat het pas de tweede sessie is) erg open naar elkaar kunnen zijn.

Sfeerimpressie
Ik kan niet in details treden over de persoonlijke ervaringen.
Maar ik kan wel vertellen hoe de bijeenkomst was (vanuit mijn perspectief).

AD(H)D kan een zegen zijn en een vloek. De vele verhalen van mislukkingen op verschillende gebieden werden van alle kanten verteld en bevestigd. Er ontstond een band. Lotgenotencontact is een van de doelen van deze avonden en dat werkt.

Niet alleen de herkenning bij elkaar, maar ook het begrip is ruimschoots aanwezig. Natuurlijk zijn we allemaal individuen met onze eigen karaktertrekken, maar de gemeenschappelijke noemer is duidelijk dominant in onze levens.

Het kunnen delen van ervaringen en goed(bedoeld)e adviezen is prettig. Je merkt dat veel mensen uit de groep een deuk opgelopen hebben in zelfvertrouwen en zelfbeeld. Zonde, want stuk voor stuk verbazen de groepsgenoten me met een 'inzicht' in het leven en het omgaan met de 'stoornis'.
Is dat dan ook een eigenschap die hoort bij ADHD? Dat je het leven 'anders' kunt zien en sommige zaken beter een plaats kunt geven?

De uitleg van de coaches is goed. Zijn er vragen die niet beantwoord direct beantwoord kunnen worden, dan worden deze antwoorden in de pauze opgezocht en in het vervolg van de sessie beantwoord.

De documentatie uit de reader is vrij beknopt. Per sessie ca 3 bladzijden. Maar het is genoeg als kapstok en niet teveel om er in te verdrinken.

Nog steeds stijgt PsyQ in zijn toegevoegde waarde voor mij persoonlijk! Mocht je twijfelen, dan wil ik je van harte aanbevelen je aan te sluiten bij PsyQ. Heb je een vervelende ervaring met een coach of begeleider, probeer dan een andere te vinden.

Natuurlijk lees ik op het internet negatieve verhalen over PsyQ. Ik geloof niet dat er een bedrijf in Nederland is dat 100 van de 100 klanten tevreden stelt. Maar dat het goed kan gaan bij een 'rampgeval' als ikzelf, bewijst in mijn ogen dat er echt wel mogelijkheden zijn.

Tot slot merkte ik ook in deze sessie dat voor de meeste mensen in de groep het 'ontdekken' van de AD(H)D een serieuze zaak is. Stuk voor stuk zijn het doorzetters die moeten vechten tegen vooroordelen van anderen (lui, zwak, chaotisch, ongeïnteresseerd etc). Een geen van hen verwacht dat er binnen een korte tijd een blijvende oplossing is. Het is een traject/proces dat je ingaat.

We lijken wel 'normale' mensen... Zoekend naar een mogelijkheid om zin te geven aan ons leven met de capaciteiten die we hebben...